Çocukluğuma gidip, sıkıca sarıldım.

çok kimsesiz, çok yalnız ve hiç sevilmemiş bir çocuktum ben.

şu fotoğraflara bir bakın.

hiç bir çocuk bu kadar sevgisiz büyütülmemeli. bu kadar ağlamamalı. gülmeyi unutmamalı.

çocukluk fotoğraflarıma her baktığımda, dayanma gücümle gurur duyuyor ve o mahzun çocuğa tekrar tekrar hayran kalıyorum.

keşke o çocuk benim yavrum olsaydı. ben onu sevgiyle, öpe koklaya büyütürdüm.

olacak şey değil tabii ki..ama bunu fotomontajla yapabilirim. biraz acemice de olsa, şimdiki halimle gittim çocukluğuma sarıldım, onu öptüm..Yalnız değilsin dedim..